İnsan diğer insanlarla bir arada yaşar.Zamanla kimileriyle yakın ilişkiler kurup samimi davranışlar sergilerken kimilerinden de uzaklaşır.Bu durum hepimizin hayatı için geçerlidir.Herkese aynı değeri verip herkesi aynı kefeye koyamayız.Diyeceksiniz ki zaten doğru olan da bu değil mi?Elbette..Ancak insan yaşamını incelediğinizde kişiye en çok zarar her zaman kendine en yakın gördüğü,çoğunlukla ayrı tuttuğu insanlardan gelmiştir.Bunun psikolojisine inecek olursak iki taraf içinde çeşitli sebepler bulabiliriz.Başta da dediğim gibi insanlar birarada yaşarlar.Diğerleriyle de kendi çıkarları doğrultusunda ilişkiler kurarlar.Birini neden seversin?senin çıkarlarına uyduğu içindir aslında.Sende onun çıkarlarına cevap veriyosundur ve aradaki ilişki bu şekilde devam ediyordur.Kimi insanlar bazen başkalarını kendilerinden daha önde tutarlar.Bunun sebebi öncelikle sadakat duygusudur.Birini sevip değer veriyorsan onu her durumda her şekilde korumalısın.her zaman yanında olmasın düşüncesiyle hareket eder bu insanlar.İşin gerçek tarafı bunu yapmak ciddi karakter gerektirir ama günümüz şartlarını göz önüne aldığımızda bu yapılan söz yerindeyse maddi ve manevi kullanılmaktan öteye gitmemektedir.Birini sevmek demek onu herşeyiyle kabul etmek demek değildir.İnsanlar bu noktada her zaman yanılgıya düşerler.Eğer yanınızdaki insan hataları olan,bu hatalardan ders almayan biriyse kayıtsız şartsız o insanı sahiplenmek ve yanında olmak doğru bişey değildir.Bu durumda insanlar kendileriyle hesaplaşırlar ara ara.Hem yanındaki,yakınındaki insanın durumunu kendine yedirip kabul edemez hem de o noktada bırakıp gitmeyi düşünemez. Peki ne yapmalı GİTMELİ.. hem de hiç düşünmeden..İnsanlar bu durumu değer olarak görüp sineye çekerlerse onlar fark etmeseler bile psikolojileri alt üst olur.Ortada bir durum vardır bu durum kişiye ters düşmektedir ancak o durumdan ve o duruma ortam hazırlayan kişiden uzaklaşmakta zor gelmektedir.Bu durum bir süre devam eder.Böyle durumlarda kişi başlarda fark etmesede sürekli bir taraf sorumludur diğerinden..Kişi sessiz kalıp diğerinin yanında oldukça diğeri durumu nasılsa o benim yanımda.bana destek her durumda diyerek daha da ileriye götürebilir.İşte bu noktada bozulan psikoloji kendini gösterir.Kendine doğru gelmeyen şeylerle haşır neşir olan kişi bir süre sonra bu durumu kaldıramaz.Psikoloji iyice çöker ve kişi hiç ummadık bir anda bir boşluğa düşer.Tabi bunun yanında kendine yakın gördüğü insanın aslında hiç te yakın olmadığını,içten içe kendisini kıskandığını,aradaki gizli düşmanlığı da görünce yaşanan huzursuzluk ve hayal kırıklığı da zirve noktasına ulaşırBu ve benzeri durumlar kişinin psikolojisi üzerinde derin izler bırakır.Düşünsenize kendinize yakın gördüğünüz,birlikte mutlu olduğunu sandığınız insanlar aslında hiçbişeymiş..Hiç olmadık bir anda olmadık bir yıkıntıyla karşılaşmamak için kopma noktasını beklemeyin..Başkalarını keybetmekten değil onlara uyup kendiniz kaybetmekten korkun.Giden kötü birinin yeri en kötü ihtimalle yine bir kötüyle dolabilir de siz kendinizden ve değerlerinizden başkaları için giderseniz o yer hiçbir şekilde dolmaz benden söylemesi:):)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder